Kiedy dzisiaj przejeżdżamy przez Kraków, oglądamy Kampus Akademicki Uniwersytetu Jagiellońskiego, oglądamy te kilkanaście budynków, te 15 tys. miejsc, z których korzystają studenci tej najznamienitszej polskiej uczelni to czasami zapominamy, kiedy to się zaczęło. A zaczęło się to przecież 15 lat wcześniej, pamiętam, kiedy pracowałem w Kancelarii Premiera, ówczesny sekretarz Komitetu Stałego Rady Ministrów Kazimierz Barczyk pierwszy przyszedł z tą ideą, przekonywał wszystkich. Jubileusz powstania Uniwersytetu Jagiellońskiego wymaga czytelnego sygnału ze strony administracji rządowej, polskiego rządu, państwa polskiego jak cenimy tą uczelnię i jak ona jest ważna w historii naszego państwa. I rzeczywiście w grudniu 2000 roku rząd przyjmuje projekt ustawy właśnie związanej z dofinansowaniem przedsięwzięcia rozbudowy Kampusu Akademickiego Uniwersytetu Jagiellońskiego. W kolejnym roku przyjmuje to polski sejm, polski parlament, a ja będę zawsze pamiętał ten entuzjazm, to zaangażowanie Kazimierza Barczyka, który mówił, musimy tą decyzję podjąć żeby czytelnie pokazać, że świat akademicki, że to wyjątkowe miejsce jakim dla Polski jest Uniwersytet Jagielloński, który kiedyś miał swojego donatora w postaci królowej Jadwigi, która oddała na jego rozbudowę swoje klejnoty, dzisiaj do tej rozbudowy potrzebne są środki z budżetu państwa i wtedy jemu w sposób szczególny jako zaangażowanemu w to przedsięwzięcie na początku udało się do tego doprowadzić. Ja gratuluję mieszkańcom Krakowa, gratuluję studentom, którzy z tej bazy teraz mają możliwość korzystać i pamiętałem i pamiętam zaangażowanie Kazimierza Barczyka, które to umożliwiło. Ja byłem podówczas bardzo młodym człowiekiem, 20 paro letnim, z grona najbliższych współpracowników Premiera Jerzego Buzka najmłodszym i muszę powiedzieć, że kiedy Kazimierz Barczyk zaczął o tej idei opowiadać były oczywiście wątpliwości, a dlaczego Uniwersytet Jagielloński, przecież są uczelnie w Warszawie, w Łodzi i we wszystkich innych dużych miastach w Polsce, ale kiedy on opowiadał co ta uczelnia znaczyła w historii Polski, kiedy opowiadał tą historię przecież powstania samego Uniwersytetu, ten jego entuzjazm nas wszystkich zarażał i przekonał wszystkich tych, których przekonać potrafił i potrzebował żeby przyjąć stosowną ustawę i uruchomić tą niezwykle ważną inwestycję dla Krakowa. Dzisiaj tych autorów sukcesu jest wielu bo kiedy patrzymy na te budynki każdy chętnie wypina pierś do orderu, ja mam to szczęście, że byłem w momencie, kiedy te decyzje wypracowywano i doskonale pamiętam kto i w jaki sposób był w to zaangażowany.